Prawidłowy dobór ograniczników przepięć (SPD) po stronie DC w instalacjach fotowoltaicznych ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i niezawodności całego systemu. W artykule przedstawiono praktyczne wytyczne oraz obliczenia oparte na normie PN-HD 60364-7-712, które pomagają dobrać właściwy typ oraz napięcie pracy ogranicznika – z uwzględnieniem realnych warunków środowiskowych, takich jak minimalna temperatura.
Zabezpieczenie instalacji fotowoltaicznych w obiektach budowlanych z zastosowaniem ograniczników przepięć jest obecnie już powszechnym standardem. Nawet elektrownie naziemne coraz częściej chronione są przez zewnętrzne ograniczniki przepięć. Dobór właściwego zabezpieczenia sprowadza się przede wszystkim do wyboru typu ogranicznika oraz jego znamionowego napięcia pracy.
Instalacje fotowoltaiczne (PV) zyskują na popularności jako efektywne źródło odnawialnej energii. Jednak ich ekspozycja na warunki atmosferyczne, zwłaszcza wyładowania piorunowe, czyni je podatnymi na przepięcia. Dlatego właściwa ochrona tych systemów jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna.
Wprowadzenie
Układ uziemiający powinien skutecznie pełnić swoje funkcje w całym okresie eksploatacji danego obiektu. O wartości rezystancji uziemienia decydują przede wszystkim całkowite wymiary podłużne, rozmieszczenie oraz ilość elementów poziomych i pionowych układu. Rodzaj materiału oraz wymiary poprzeczne mają natomiast wpływ na takie właściwości jak odporność na korozję (a zatem okres eksploatacji) i zdolność rozpraszania prądów uziomowych.
Cyna jest materiałem powszechnie stosowanym w elektrotechnice w procesie lutowania oraz jako powłoka umożliwiająca łączenie materiałów o różnych potencjałach elektrochemicznych. Ostatnie badania wykazują nowe korzyści jakie materiał ten może wnosić w zastosowaniu w układach uziemiających.
