Cyna jest materiałem powszechnie stosowanym w elektrotechnice w procesie lutowania oraz jako powłoka umożliwiająca łączenie materiałów o różnych potencjałach elektrochemicznych. Ostatnie badania wykazują nowe korzyści jakie materiał ten może wnosić w zastosowaniu w układach uziemiających.
Wartość rezystancji uziemienia określona na etapie projektu powinna być utrzymana przez cały okres eksploatacji danego obiektu. W zależności od typu instalacji mogą być wymagane wartości na poziomie od kilkudziesięciu Ω (np.: uziemienia linii SN i WN) do nawet pojedynczych Ω (stacje elektroenergetyczne).
Umieszczony w ziemi układ uziemiający narażony jest na korozję, która dotyczy zarówno przewodów, jak i elementów połączeniowych. Korozja prowadzi do stopniowego zmniejszenia się wytrzymałości mechanicznej i redukcji przekroju przewodów, co z czasem może doprowadzić do przerwania ich ciągłości. Podobnie jest z elementami połączeniowymi. Zarówno połączenia skręcane, jak i spawane, nieodpowiednio zabezpieczone przed korozją, mogą z czasem doprowadzić do utraty ciągłości galwanicznej między łączonymi elementami.
Każdy produkt wprowadzany do sprzedaży powinien spełniać określone wymagania, które są zależne od rodzaju produktu i jego przeznaczenia. Wymagania te zawarte są najczęściej w normach krajowych lub międzynarodowych. W przypadku urządzeń do ograniczania przepięć (SPD) przeznaczonych do ochrony obwodów sygnałowych taką normę stanowi PN-EN 61643-21. Zawarte są w niej ściśle określone próby, które składają się na badania typu ograniczników przepięć. Zakres prób zależy natomiast od konstrukcji i funkcji ogranicznika przepięć.
Podstawą budowy układu uziemiającego o małej wartości rezystancji uziemienia powinien być należycie wykonany projekt, bazujący na badaniach charakterystyki gruntu i obliczeniach teoretycznych. Błędy popełnione na etapie projektowania mogą przełożyć się na niedoszacowanie kosztów inwestycji i poważne problemy na etapie wykonawstwa.
Do budowy uziemień poziomych lub wzajemnego łączenia układów uziomów pionowych powszechnie stosowane są przewody płaskie (taśmy) zwane potocznie bednarkami.